ஜே.எம்.ஹாபீஸ்
'ஹஜ் மற்றும் உம்ராக்களுக்காக குறைந்த கட்டணத்தில் நிறைந்த சேவை' என விளம்பரப்படுத்தும் சில முகவர்களின் ஏமாற்று வேலைகளால் பாதிப்படையும் அப்பாவிகள் பலரைப் பற்றி அநேகருக்குத் தெரியாதிருக்கலாம். அப்படியான ஏமாற்று நிலைமைகளில் இருந்து தவிர்ந்து கொள்வதற்கு சில சம்பவங்களை அறிந்துகொள்வது சிறந்தது என்ற அடிப்படையில் சில விடயங்களை முன்வைக்க விரும்புகிறேன்.
ஒரு முஃமினின் சக்திமிக்க ஆயுதமாகக் கருதப்படுவது துஆவாகும். அதே நேரம் ஒருவன் கேட்கும் துஆவிற்கு இரண்டு வகையில் பதிலளிக்கப்படுவதாகக் கூறப்படுகிறது. ஒன்று அவன் கேட்ட துஆ உடன் நிறைவேறலாம் அல்லது காலம் தாழ்த்தி நிறைவேறலாம். அப்படி உலகில் அது நிறைவேறாவிட்டாலும் நிச்சயம் அதற்கு மறுமையில் கூலி இருப்பதாகக் கூறப்படுகிறது. எனவே துஆ அல்லது பிரார்த்தனை என்பது ஒரு மேலான அமல் என்பதில் சந்தேகமில்லை.
அதே போல் ஒருவன் மனந்திறந்து அழுது இறைவனிடத்தில் வேண்டுகின்றபோது இறைவனுக்கும் அவ்வடியானுக்கும் இடையே உள்ள பிணைப்பு மேலும் வலுவடைகிறது. அந்த அடிப்படையிலும் பிரார்த்தனைகள் ஒரு மேலான அமலாக மாறுகிறது.
ஆனால், வியப்பு அதுவல்ல. குளிக்கப்போய் சிலர் சேற்றைப் பூசிக்கொண்ட கதையாக சில விடயங்கள் அமைந்து விடுகின்றன. சிலரது துஆக்களுக்குப் பதில் அது பதுவாவாக, அதாவது சாபமாக மாறுகின்ற நிலைகளும் உருவாக்கப்படுகின்றன.
சாபமே கூடாது. நாம் ஒருவரை நல்வழிப்படுத்தும்படியே பிரார்த்திக்கலாமே தவிர சாபமிட முடியாது. ஏனெனில், அதில் நியாயம் இல்லாதவிடத்து அச்சாபம் திரும்பி வந்து எம்மையே தாக்க இடமுண்டு. எது நியாயம் என்பது அல்லாஹ்வுக்குத்தான் தெரியும். எம் அனைவரையும் சாபத்தைவிட்டும் அல்லாஹ் காப்பாற்ற வேண்டும். ஆனால், சாபத்தை நெருங்கும் பல சந்தர்ப்பங்களை சில நடத்தைகள் தோற்று வித்துள்ளமை பற்றி நாம் சிந்திக்க வேண்டும்.
மேலே சொன்ன துஆ என்ற மேலான பலனை அடையும் விதத்தில் பலர் பல்வேறு செயல்களை மேற்கொள்கின்றனர். சிலர் தமது அன்றாடப் பிரச்சினைகளுக்கு அல்லது நீண்டகாலப் பிரச்சினைகளுக்கு மக்கா, மதீனா போன்ற புனித ஸ்தலங்களுக்குச் சென்று பிரார்த்தனையில் ஈடுபடுகின்றனர்.
இது உம்ரா என்ற வகையிலோ அல்லது ஹஜ் என்ற புனிதக் கடமையின் அடிப்படையிலோ நடைபெறலாம்.
இஸ்லாத்தின் ஐம்பெரும் கடமைகளில் ஒன்றான ஹஜ் கடமையை நிறைவேற்றச் செல்வோர் பிரார்த்தனைகள் அங்கீகரிக்கப்படும் புனித இடங்கள் பலவற்றையும் புனித தினங்கள் பலவற்றையும் கடந்தே தமது தேவைகளை ஒப்புவிக்கின்றனர். அந்த அடிப்படையில் ஒரு முஃமினின் பிரார்த்தனைக்கு சாதகமான சூழ்நிலைகள் பல காணப்படுவதுண்டு.
அப்படியான ஒரு நிலையில் சில செயற்பாடுகள் பதுவாவாக (சாபமாக) மாற்றப்படக்கூடிய நிலைகளை உருவாக்குவதாகக் கூறப்படுகிறது.
அதாவது, தற்போதைய காலகட்டத்தில் ஹஜ் மற்றும் உம்ரா என்ற இரண்டு அமல்கள் பற்றி அதிகம் விளம்பரப்படுத்தப்படும் ஒரு காலத்தில் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். பத்திரிகைச் செய்திகளை எடுத்துக் கொண்டால் அல்லது இலங்கை வானொலி முஸ்லிம் சேவையை எடுத்துக் கொண்டால் காலை 8 அல்லது 9 மணிக்கு இடைப்பட்ட நேரத்தில் விளம்பரங்களுக்கு முடிவே இருக்காது.
அதிலும் உம்ரா பற்றிய விளம்பரங்கள் பல உள்ளன. அவற்றின் கவர்ச்சியைப் பார்த்தால் குறிப்பிட்ட குழு வழங்கும் சேவைகள் போன்று உலகத்தில் வேறு இல்லை என்ற அடிப்படையில் கவர்ச்சி காட்டப்படுகின்றது. அவ்வாறான ஒரு குழுவில் இணைந்து உம்ராவிற்கு சென்றவர்களது கதைகளைக் கேட்டால் மார்க்கத்தின் பெயரால் இப்படியுமா என்று கூட நினைக்க வேண்டியுள்ளது. குறைந்த விலை என்று கவர்ச்சி விளம்பரம் காட்டி அல்லது வேறு யுத்திகளைக் கையாண்டு மோசடிகள் நடப்பதாகப் பேசுவோரும் உண்டு.
சில வருடங்களுக்கு முன் க.பொ.த.(சாதாரண தரத்தில்) 9 ஏ சித்தி பெற்ற முஸ்லிம் மாணவர்களை அழைத்து அவர்களுக்கு பல்வேறு வெகுமதிகள் வழங்கப்பட்டன. இதனை ஒரு ஹஜ் முகவரே செய்தார்.
அதிலிருந்து 10 அதிர்ஷ்டசாலிகள் தெரிவு செய்யப்பட்டு உம்ராவிற்கு அழைத்துச் செல்வதன் அடிப்படையில் பத்துப் பேர் கொண்ட பட்டியலும் தயாரானது. சில வேளை இதுபற்றி வாக்குறுதி அளித்த ஹஜ் முகவருக்கு அது மறந்து விட்டதோ தெரியவில்லை. அதில் எனக்குத் தெரிந்த ஒரு மாணவனும் 9 ஏ சித்திகள் பெற்றதால் அந்த அதிஷ்ட சாலிகளில் ஒருவராகத் தெரிவானார்.
காலவோட்டத்தில் ஒரு வருடம், இரண்டு வருடம் என்று கழிந்து அம்மாணவன் க.பொ.த. (உயர் தரத்திலும்) பரீட்சை எழுதி 3 ஏ கள் பெற்றார். இறைவன் அருளால் பல்கலைக்கழக மருத்துவ பீடத்தில் இரண்டாம் வருடத்திலும் அவர் காலடி எடுத்து வைத்து விட்டார்.
ஆனால் அன்று தெரிவு செய்யப்பட்ட உம்ரா பட்டியலுக்கு என்ன நடந்தது என்று தெரியாது. இதுவரை உம்ராவிற்கு அவரோ அல்லது அந்தக் குழுவோ அனுப்பப் படவில்லை என்பதே உண்மை.
இது ஒரு கவர்ச்சி விளம்பரமா அல்லது மறந்து போன சமாச்சாரமா தெரியாது. இதுபற்றி சிந்திக்கும்போது அந்த மாணவர்குழுவிற்கும் அவர்களது குடும்பங்களுக்கும் குறிப்பிட்ட ஹஜ் முகவர் பற்றி துஆவிற்குப் பதில் வேறு சிந்தனைகள் ஏற்பட்டாலும் ஆச்சரியமில்லை.
இன்னும் சில விளம்பரங்களைப் பார்த்து குறிப்பிட்ட ஒரு கணவனும் மனைவியும் 75 ஆயிரம் ரூபாய்க்காக இணக்கம் தெரிவித்து கடந்த மாதம் உம்ராவிற்குச் சென்றதாகச் சொன்னார்கள். ஆனால் அவர்கள் மக்கா நகரில் வைத்து என்னைச் சந்தித்தபோது அவர்கள் கூறிய கதை ஆச்சரியமாக இருந்தது.
75 ஆயிரம் ரூபா என்று கூறி இதுவரை ஒரு இலட்சத்து இருபத்தையாயிரம் ரூபாயைக் கறந்து விட்டார்கள். இன்னும் கேட்கிறார்கள். நீங்கள் எவ்வளவு கொடுத்து வந்தீர்கள் என்று சுய விசாரணை செய்து கொண்ட ஒரு சம்பவமும் இடம்பெற்றது.
இன்னொரு இலங்கைப் பெண்மணி கூட வந்தவர்களால் தவற விடப்பட்டு மக்கா நகரில் திசை தெரியாது அழுது புலம்பிக்கொண்டு திரிகிறார். அவரது அவலக் குரலைக்கேட்ட ஒரு இலங்கையர் (அவரும் வேறொரு குழுவில் வந்த புதியவர்) அப்பெண்ணுக்கு ஆறுதல் கூறி செய்வதறியாது திகைத்துக் கொண்டிருக்கிறார். என்ன பிரச்சினை என்றால் அவரை அழைத்துச் சென்ற முகவரின் பெயர் தெரியாது.
அவர் தங்கியுள்ள ஹோட்டலின் பெயர் விபரம் தெரியாது. எந்த தொலைபேசி இலக்கமும் கையில் இல்லை. அவர் யார் என்பதை உறுதிப்படுத்தும் எந்த ஆவணமும் அவரிடத்தில் இல்லை. குறைந்த பட்சம் முகவர்கள் விளம்பரத்துக்காக வழங்கும் தொலைபேசி இலக்கங்கள் பொறித்த கைப்பை கூட அவரிடம் இல்லை. ஆனால் அவரது ஊரையும் ஒரு மௌலவியின் பெயரையும் மற்றும் அவரால் கூற முடிந்தது. வழி தவறிய அவரை எப்படிக் கரை சேர்ப்பது என்பது புரியாமல் அந்த நண்பர் விழித்துக் கொண்டிருந்தார்.
மறுபுறமாக அப்பெண்ணுடைய மூன்று குழந்தைகளும் ஒப்பாரிவைத்துக் கொண்டு தனிமையாக்கப்பட்டுள்ள தமது தாயைத் தேடுவது வேறு ஒரு கதையாகப் பின்னர் அறிந்து கொண்டோம்.
அதே போல் ஒருவன் மனந்திறந்து அழுது இறைவனிடத்தில் வேண்டுகின்றபோது இறைவனுக்கும் அவ்வடியானுக்கும் இடையே உள்ள பிணைப்பு மேலும் வலுவடைகிறது. அந்த அடிப்படையிலும் பிரார்த்தனைகள் ஒரு மேலான அமலாக மாறுகிறது.
ஆனால், வியப்பு அதுவல்ல. குளிக்கப்போய் சிலர் சேற்றைப் பூசிக்கொண்ட கதையாக சில விடயங்கள் அமைந்து விடுகின்றன. சிலரது துஆக்களுக்குப் பதில் அது பதுவாவாக, அதாவது சாபமாக மாறுகின்ற நிலைகளும் உருவாக்கப்படுகின்றன.
சாபமே கூடாது. நாம் ஒருவரை நல்வழிப்படுத்தும்படியே பிரார்த்திக்கலாமே தவிர சாபமிட முடியாது. ஏனெனில், அதில் நியாயம் இல்லாதவிடத்து அச்சாபம் திரும்பி வந்து எம்மையே தாக்க இடமுண்டு. எது நியாயம் என்பது அல்லாஹ்வுக்குத்தான் தெரியும். எம் அனைவரையும் சாபத்தைவிட்டும் அல்லாஹ் காப்பாற்ற வேண்டும். ஆனால், சாபத்தை நெருங்கும் பல சந்தர்ப்பங்களை சில நடத்தைகள் தோற்று வித்துள்ளமை பற்றி நாம் சிந்திக்க வேண்டும்.
மேலே சொன்ன துஆ என்ற மேலான பலனை அடையும் விதத்தில் பலர் பல்வேறு செயல்களை மேற்கொள்கின்றனர். சிலர் தமது அன்றாடப் பிரச்சினைகளுக்கு அல்லது நீண்டகாலப் பிரச்சினைகளுக்கு மக்கா, மதீனா போன்ற புனித ஸ்தலங்களுக்குச் சென்று பிரார்த்தனையில் ஈடுபடுகின்றனர்.
இது உம்ரா என்ற வகையிலோ அல்லது ஹஜ் என்ற புனிதக் கடமையின் அடிப்படையிலோ நடைபெறலாம்.
இஸ்லாத்தின் ஐம்பெரும் கடமைகளில் ஒன்றான ஹஜ் கடமையை நிறைவேற்றச் செல்வோர் பிரார்த்தனைகள் அங்கீகரிக்கப்படும் புனித இடங்கள் பலவற்றையும் புனித தினங்கள் பலவற்றையும் கடந்தே தமது தேவைகளை ஒப்புவிக்கின்றனர். அந்த அடிப்படையில் ஒரு முஃமினின் பிரார்த்தனைக்கு சாதகமான சூழ்நிலைகள் பல காணப்படுவதுண்டு.
அப்படியான ஒரு நிலையில் சில செயற்பாடுகள் பதுவாவாக (சாபமாக) மாற்றப்படக்கூடிய நிலைகளை உருவாக்குவதாகக் கூறப்படுகிறது.
அதாவது, தற்போதைய காலகட்டத்தில் ஹஜ் மற்றும் உம்ரா என்ற இரண்டு அமல்கள் பற்றி அதிகம் விளம்பரப்படுத்தப்படும் ஒரு காலத்தில் நாம் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறோம். பத்திரிகைச் செய்திகளை எடுத்துக் கொண்டால் அல்லது இலங்கை வானொலி முஸ்லிம் சேவையை எடுத்துக் கொண்டால் காலை 8 அல்லது 9 மணிக்கு இடைப்பட்ட நேரத்தில் விளம்பரங்களுக்கு முடிவே இருக்காது.
அதிலும் உம்ரா பற்றிய விளம்பரங்கள் பல உள்ளன. அவற்றின் கவர்ச்சியைப் பார்த்தால் குறிப்பிட்ட குழு வழங்கும் சேவைகள் போன்று உலகத்தில் வேறு இல்லை என்ற அடிப்படையில் கவர்ச்சி காட்டப்படுகின்றது. அவ்வாறான ஒரு குழுவில் இணைந்து உம்ராவிற்கு சென்றவர்களது கதைகளைக் கேட்டால் மார்க்கத்தின் பெயரால் இப்படியுமா என்று கூட நினைக்க வேண்டியுள்ளது. குறைந்த விலை என்று கவர்ச்சி விளம்பரம் காட்டி அல்லது வேறு யுத்திகளைக் கையாண்டு மோசடிகள் நடப்பதாகப் பேசுவோரும் உண்டு.
சில வருடங்களுக்கு முன் க.பொ.த.(சாதாரண தரத்தில்) 9 ஏ சித்தி பெற்ற முஸ்லிம் மாணவர்களை அழைத்து அவர்களுக்கு பல்வேறு வெகுமதிகள் வழங்கப்பட்டன. இதனை ஒரு ஹஜ் முகவரே செய்தார்.
அதிலிருந்து 10 அதிர்ஷ்டசாலிகள் தெரிவு செய்யப்பட்டு உம்ராவிற்கு அழைத்துச் செல்வதன் அடிப்படையில் பத்துப் பேர் கொண்ட பட்டியலும் தயாரானது. சில வேளை இதுபற்றி வாக்குறுதி அளித்த ஹஜ் முகவருக்கு அது மறந்து விட்டதோ தெரியவில்லை. அதில் எனக்குத் தெரிந்த ஒரு மாணவனும் 9 ஏ சித்திகள் பெற்றதால் அந்த அதிஷ்ட சாலிகளில் ஒருவராகத் தெரிவானார்.
காலவோட்டத்தில் ஒரு வருடம், இரண்டு வருடம் என்று கழிந்து அம்மாணவன் க.பொ.த. (உயர் தரத்திலும்) பரீட்சை எழுதி 3 ஏ கள் பெற்றார். இறைவன் அருளால் பல்கலைக்கழக மருத்துவ பீடத்தில் இரண்டாம் வருடத்திலும் அவர் காலடி எடுத்து வைத்து விட்டார்.
ஆனால் அன்று தெரிவு செய்யப்பட்ட உம்ரா பட்டியலுக்கு என்ன நடந்தது என்று தெரியாது. இதுவரை உம்ராவிற்கு அவரோ அல்லது அந்தக் குழுவோ அனுப்பப் படவில்லை என்பதே உண்மை.
இது ஒரு கவர்ச்சி விளம்பரமா அல்லது மறந்து போன சமாச்சாரமா தெரியாது. இதுபற்றி சிந்திக்கும்போது அந்த மாணவர்குழுவிற்கும் அவர்களது குடும்பங்களுக்கும் குறிப்பிட்ட ஹஜ் முகவர் பற்றி துஆவிற்குப் பதில் வேறு சிந்தனைகள் ஏற்பட்டாலும் ஆச்சரியமில்லை.
இன்னும் சில விளம்பரங்களைப் பார்த்து குறிப்பிட்ட ஒரு கணவனும் மனைவியும் 75 ஆயிரம் ரூபாய்க்காக இணக்கம் தெரிவித்து கடந்த மாதம் உம்ராவிற்குச் சென்றதாகச் சொன்னார்கள். ஆனால் அவர்கள் மக்கா நகரில் வைத்து என்னைச் சந்தித்தபோது அவர்கள் கூறிய கதை ஆச்சரியமாக இருந்தது.
75 ஆயிரம் ரூபா என்று கூறி இதுவரை ஒரு இலட்சத்து இருபத்தையாயிரம் ரூபாயைக் கறந்து விட்டார்கள். இன்னும் கேட்கிறார்கள். நீங்கள் எவ்வளவு கொடுத்து வந்தீர்கள் என்று சுய விசாரணை செய்து கொண்ட ஒரு சம்பவமும் இடம்பெற்றது.
இன்னொரு இலங்கைப் பெண்மணி கூட வந்தவர்களால் தவற விடப்பட்டு மக்கா நகரில் திசை தெரியாது அழுது புலம்பிக்கொண்டு திரிகிறார். அவரது அவலக் குரலைக்கேட்ட ஒரு இலங்கையர் (அவரும் வேறொரு குழுவில் வந்த புதியவர்) அப்பெண்ணுக்கு ஆறுதல் கூறி செய்வதறியாது திகைத்துக் கொண்டிருக்கிறார். என்ன பிரச்சினை என்றால் அவரை அழைத்துச் சென்ற முகவரின் பெயர் தெரியாது.
அவர் தங்கியுள்ள ஹோட்டலின் பெயர் விபரம் தெரியாது. எந்த தொலைபேசி இலக்கமும் கையில் இல்லை. அவர் யார் என்பதை உறுதிப்படுத்தும் எந்த ஆவணமும் அவரிடத்தில் இல்லை. குறைந்த பட்சம் முகவர்கள் விளம்பரத்துக்காக வழங்கும் தொலைபேசி இலக்கங்கள் பொறித்த கைப்பை கூட அவரிடம் இல்லை. ஆனால் அவரது ஊரையும் ஒரு மௌலவியின் பெயரையும் மற்றும் அவரால் கூற முடிந்தது. வழி தவறிய அவரை எப்படிக் கரை சேர்ப்பது என்பது புரியாமல் அந்த நண்பர் விழித்துக் கொண்டிருந்தார்.
மறுபுறமாக அப்பெண்ணுடைய மூன்று குழந்தைகளும் ஒப்பாரிவைத்துக் கொண்டு தனிமையாக்கப்பட்டுள்ள தமது தாயைத் தேடுவது வேறு ஒரு கதையாகப் பின்னர் அறிந்து கொண்டோம்.
இந்நிலையில் நாம் மூவர் தமிழில் கதைத்துக் கொண்டு மக்கா நகரில் போவதை செவிமடுத்த ஒருவர் ஓடிவந்து நீங்கள் ஸ்ரீலங்காவா? என்று கேட்டுவிட்டு வழி தவறித் தடுமாறும் பெண் பற்றிய விபரத்தைச் சொன்னார்.
எம்முடன் இருந்த ஒருவர் 1990களில் இருந்தே சுமார் 75 முறைகளுக்கு மேல் ஹஜ், உம்ரா என்று குழுக்களை அழைத்துச் சென்று அனுபவம் பெற்ற ஒருவர். உடனே அவர் சில வினாக்களைக் கேட்டார்.
அவரால் எதுவும் கூற முடியாமல் திண்டாடினார். எதுவுமே அவருக்குத் தெரியாது. அல்லது வழிகாட்டியால் சொல்லிக் கொடுக்கப்படவில்லை. எங்களிடமிருந்த ஹோட்டல் கார்ட்டை காட்டி இதுபோன்று ஒன்று தரவில்லையா? எமது தோற்பையைக் காட்டி இப்படி ஒரு தோற்பை தரவில்லையா? அப்படியாயின் அதில் விபரங்கள் இருக்குமே என்று அவர் கேட்டார்.
கடைசியாக அவர் தனது அனுபவத்தின் அடிப்படையில் குறிப்பிட்ட தனக்குத் தெரிந்த வேறு ஒரு ஹோட்லுக்குப் போய் குறிப்பிட்ட மௌலவியின் பெரைச் சொல்லி விசாரித்ததில் அவர் இன்ன குழுவில், இன்ன ஹோட்டலில் இருப்பதாக மற்றொரு வழிகாட்டி மௌலவியால் தகவல் கொடுக்கப்பட்டது. அதன் அடிப்படையில் அவர் குறிப்பிட்ட ஹோட்டலுக்கு அப் பெண்ணை அழைத்துச் சென்றபோது, இதுதான் நான் இருந்த ஹோட்டல் என அப்பெண் தெரிவித்து மகிழ்ந்தார்.
இப்படியான விடயங்கள் ஏற்படுவது சகஜம். பலர் வழியைத் தவறவிட்ட போதும் தம்மிடமுள்ள ஆவணங்களில் ஒன்றைக் காட்டி மொழி புரியாத ஒரு நாட்டில் தாம் செல்ல வேண்டிய வழியைத் தேடிக் கொள்வர். எனவே அழைத்துச் செல்லும் முகவர்கள் இதுபோன்ற விடயங்களை சிறிதாக நினைக்கக் கூடாது. ஏனெனில் துஆவிற்குப் பதில் அவர்கள் பதுவா செய்யலாம் அல்லவா.
உம்ராவில் மற்றொரு வேடிக்கையும் நடக்கிறது. இடையே ஒரு நாள் தாயிபுக்கு அல்லது அவ்வாறான ஓர் இடத்துக்கு அழைத்துச் செல்ல மேலதிக கட்டணம் ஒன்று அங்கு வைத்து சேகரிக்கப்படுவதாகவும் சிலர் குறை கூறுகின்றனர். அவ்வாறு சுய விருப்பத்தில் அழைத்துச் சென்றாலும் அது அவர்களது திட்டமிடலின் குறைபாட்டையே காட்டுகிறது. 100 றியாழ் என்றாலும் இலங்கைப்பணத்தில் நான்காயிரத்திற்கும் அதிகமான பணமாகும். அதனை முன்கூட்டியே தமது பெக்கேஜில் தெரியப்படுத்தினால் அது மோசடி அல்லது ஏமாற்றமாகாது.
அதேபோல் வசதியான இடம் என்று கூறிக் கொண்டு கூடுதல் பணம் அறவிடப்படுவதாகவும், அதேநேரம் குறைந்த தொகைக்கு அழைத்துச் சென்று சற்றுத் தொலைவானதும் வசதி குறைந்த இடங்களிலும் தங்க வைப்பதாகவும் குறைபடுகின்றவர்களும் இல்லாமல் இல்லை. பொறுப்பற்ற விடயங்கள் பல உருவாகின்றன. அதிருப்தி யடையும் நிலைமைகளும் உண்டு.
இன்னும் சில முகவர்கள், 10 நாள் பிரயாணத்தை எடுத்துக் கொண்டால் விமானத்திலும் விமான நிலையத்திலும் முதல் நாளும் இறுதி நாளும் கழிந்து விடுவதாகவும் சிலவேளை தங்கும் ஹோட்டல் முன் வாயிலில் பெட்டி படுக்கைகளுடன் காலம் தாழ்த்தப்படுவதாகவும் தெரிவிக்கின்றனர். இதனால் 10 நாள் என்பது 7 நாளாகி சுருங்குவதாகக் கூறியவர்களையும் காண முடிந்தது.
எனவே, ஹஜ் அல்லது உம்ரா செல்ல நினைத்துள்ளவர் நன்கு அனுபவம் வாய்ந்த ஏற்கனவே தமக்குத் தெரிந்தவர்கள் சென்று வந்த முகவர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு தமது பயணத்தை மேற்கொள்வதே பொருத்தமாகும். வெறும் கவர்ச்சி விளம்பரங்களுக்கும், குறைந்த கட்டணம் என்ற மயக்க வார்த்தைகளையும் நம்பிவிட வேண்டாம்.
அத்துடன் அநேக முகவர்கள் வர்த்தக மயமாக்கப்பட்டவர்கள். அதாவது, வழிகாட்டிகளாக வருவோர் நன்மைகள் செய்வதை விட சுற்றுலாத்துறையை ஊக்குவிப்பவர்களாகவும் இருப்பதையும் காண முடிகிறது. அல்லது தமது எசமானுக்கு நன்றிக் கடன் செலுத்துவோராகவும் அவர்களது நடவடிக்கைகளைப் பாராட்டுபவர்களாவும் புகழ்பாடுபவர்களாகவும் நடந்து கொள்வதையும் பலர் அவதானிக்காமல் இல்லை.
எனவே, புனித பயணங்களுக்கு அழைத்துச் செல்வோரும் பயணம் மேற்கொள்வோரும் தாம் செல்வது நன்மையை நாடிய ஒரு புனித விடயம் என்பதைக் கருத்திற்கொள்வதுடன் சுற்றுலா மயக்கத்தில் மிதக்கக் கூடாது.
இயன்றவரை நல்லமல்கள் செய்வதற்கு வழிகாட்டப்பட வேண்டும். அதிகமானவர்கள் தமது ஹோட்டல் அறையில் உலகையும் நாட்டையும் மறந்த நிலையில் தூங்குவதும் நேரம் கிடைக்கும் போது பொருட்கள் வாங்கச் செல்வதும் என்றால் அது பல இலட்சம் செவழித்து குடும்பத்துடன் உம்ரா சென்றதன் பயன் என்னவாகும். தமது துஆக்களை பதுவாவாக மாற்றும் நிலையை இரு சாராரும் உருவாக்கிக் கொள்ளக் கூடாது.
எம்முடன் இருந்த ஒருவர் 1990களில் இருந்தே சுமார் 75 முறைகளுக்கு மேல் ஹஜ், உம்ரா என்று குழுக்களை அழைத்துச் சென்று அனுபவம் பெற்ற ஒருவர். உடனே அவர் சில வினாக்களைக் கேட்டார்.
அவரால் எதுவும் கூற முடியாமல் திண்டாடினார். எதுவுமே அவருக்குத் தெரியாது. அல்லது வழிகாட்டியால் சொல்லிக் கொடுக்கப்படவில்லை. எங்களிடமிருந்த ஹோட்டல் கார்ட்டை காட்டி இதுபோன்று ஒன்று தரவில்லையா? எமது தோற்பையைக் காட்டி இப்படி ஒரு தோற்பை தரவில்லையா? அப்படியாயின் அதில் விபரங்கள் இருக்குமே என்று அவர் கேட்டார்.
கடைசியாக அவர் தனது அனுபவத்தின் அடிப்படையில் குறிப்பிட்ட தனக்குத் தெரிந்த வேறு ஒரு ஹோட்லுக்குப் போய் குறிப்பிட்ட மௌலவியின் பெரைச் சொல்லி விசாரித்ததில் அவர் இன்ன குழுவில், இன்ன ஹோட்டலில் இருப்பதாக மற்றொரு வழிகாட்டி மௌலவியால் தகவல் கொடுக்கப்பட்டது. அதன் அடிப்படையில் அவர் குறிப்பிட்ட ஹோட்டலுக்கு அப் பெண்ணை அழைத்துச் சென்றபோது, இதுதான் நான் இருந்த ஹோட்டல் என அப்பெண் தெரிவித்து மகிழ்ந்தார்.
இப்படியான விடயங்கள் ஏற்படுவது சகஜம். பலர் வழியைத் தவறவிட்ட போதும் தம்மிடமுள்ள ஆவணங்களில் ஒன்றைக் காட்டி மொழி புரியாத ஒரு நாட்டில் தாம் செல்ல வேண்டிய வழியைத் தேடிக் கொள்வர். எனவே அழைத்துச் செல்லும் முகவர்கள் இதுபோன்ற விடயங்களை சிறிதாக நினைக்கக் கூடாது. ஏனெனில் துஆவிற்குப் பதில் அவர்கள் பதுவா செய்யலாம் அல்லவா.
உம்ராவில் மற்றொரு வேடிக்கையும் நடக்கிறது. இடையே ஒரு நாள் தாயிபுக்கு அல்லது அவ்வாறான ஓர் இடத்துக்கு அழைத்துச் செல்ல மேலதிக கட்டணம் ஒன்று அங்கு வைத்து சேகரிக்கப்படுவதாகவும் சிலர் குறை கூறுகின்றனர். அவ்வாறு சுய விருப்பத்தில் அழைத்துச் சென்றாலும் அது அவர்களது திட்டமிடலின் குறைபாட்டையே காட்டுகிறது. 100 றியாழ் என்றாலும் இலங்கைப்பணத்தில் நான்காயிரத்திற்கும் அதிகமான பணமாகும். அதனை முன்கூட்டியே தமது பெக்கேஜில் தெரியப்படுத்தினால் அது மோசடி அல்லது ஏமாற்றமாகாது.
அதேபோல் வசதியான இடம் என்று கூறிக் கொண்டு கூடுதல் பணம் அறவிடப்படுவதாகவும், அதேநேரம் குறைந்த தொகைக்கு அழைத்துச் சென்று சற்றுத் தொலைவானதும் வசதி குறைந்த இடங்களிலும் தங்க வைப்பதாகவும் குறைபடுகின்றவர்களும் இல்லாமல் இல்லை. பொறுப்பற்ற விடயங்கள் பல உருவாகின்றன. அதிருப்தி யடையும் நிலைமைகளும் உண்டு.
இன்னும் சில முகவர்கள், 10 நாள் பிரயாணத்தை எடுத்துக் கொண்டால் விமானத்திலும் விமான நிலையத்திலும் முதல் நாளும் இறுதி நாளும் கழிந்து விடுவதாகவும் சிலவேளை தங்கும் ஹோட்டல் முன் வாயிலில் பெட்டி படுக்கைகளுடன் காலம் தாழ்த்தப்படுவதாகவும் தெரிவிக்கின்றனர். இதனால் 10 நாள் என்பது 7 நாளாகி சுருங்குவதாகக் கூறியவர்களையும் காண முடிந்தது.
எனவே, ஹஜ் அல்லது உம்ரா செல்ல நினைத்துள்ளவர் நன்கு அனுபவம் வாய்ந்த ஏற்கனவே தமக்குத் தெரிந்தவர்கள் சென்று வந்த முகவர்களுடன் தொடர்பு கொண்டு தமது பயணத்தை மேற்கொள்வதே பொருத்தமாகும். வெறும் கவர்ச்சி விளம்பரங்களுக்கும், குறைந்த கட்டணம் என்ற மயக்க வார்த்தைகளையும் நம்பிவிட வேண்டாம்.
அத்துடன் அநேக முகவர்கள் வர்த்தக மயமாக்கப்பட்டவர்கள். அதாவது, வழிகாட்டிகளாக வருவோர் நன்மைகள் செய்வதை விட சுற்றுலாத்துறையை ஊக்குவிப்பவர்களாகவும் இருப்பதையும் காண முடிகிறது. அல்லது தமது எசமானுக்கு நன்றிக் கடன் செலுத்துவோராகவும் அவர்களது நடவடிக்கைகளைப் பாராட்டுபவர்களாவும் புகழ்பாடுபவர்களாகவும் நடந்து கொள்வதையும் பலர் அவதானிக்காமல் இல்லை.
எனவே, புனித பயணங்களுக்கு அழைத்துச் செல்வோரும் பயணம் மேற்கொள்வோரும் தாம் செல்வது நன்மையை நாடிய ஒரு புனித விடயம் என்பதைக் கருத்திற்கொள்வதுடன் சுற்றுலா மயக்கத்தில் மிதக்கக் கூடாது.
இயன்றவரை நல்லமல்கள் செய்வதற்கு வழிகாட்டப்பட வேண்டும். அதிகமானவர்கள் தமது ஹோட்டல் அறையில் உலகையும் நாட்டையும் மறந்த நிலையில் தூங்குவதும் நேரம் கிடைக்கும் போது பொருட்கள் வாங்கச் செல்வதும் என்றால் அது பல இலட்சம் செவழித்து குடும்பத்துடன் உம்ரா சென்றதன் பயன் என்னவாகும். தமது துஆக்களை பதுவாவாக மாற்றும் நிலையை இரு சாராரும் உருவாக்கிக் கொள்ளக் கூடாது.
