சட்டத்தரணி மர்சூம் மௌலானா
ஆன்மிகத்தின் மரத்தடி நிழலில் அரசியலைப் பார்க்காதவர்கள் அதே அரசியலால் ஏமாற்றப்படுவார்கள். சடவாதம் என்பது மேற்குலகால் மாத்திரம் திணிக்கப்படுவதல்ல, அது ஒவ்வொரு மனிதனுக்குள்ளும் இருக்கிறது. சடவாதம் அரசியல்வாதிகளின் ஆன்மாவை முற்றாக ஆக்கிரமித்து விட்டால் அதிலிருந்து அவர்கள் ஈடேற்றம் காண முடியாது, சமுதாயமும் வெற்றிபெற முடியாது.
பிழையான ஒரு தலைமையைத் தொடர்ந்தும் நாம் சரிகாணப் பழகிவிட்டால் நாமனைவரும் சடவாதத்தின் அடிமைகள்தான்.
முஸ்லிம் காங்கிரஸ் அதன் மரணப் படுக்கையில் மூச்சுத்திணறும் இன்றைய நாட்களில் ஒட்சிசன் வழங்கப் பலர் களம் காண்கிறார்கள். தலைமையைத் திருத்த முனைவதா தலைவரை மாற்றத் துடிப்பதா என்பதைத் தெட்டத் தெளிவாகக் கூற முடியாத மர்மப் புள்ளியில் முஸ்லிம் அரசியல் பயணிக்கிறது. முஸ்லிம் காங்கிரஸ் முஸ்லிம் இனத்திற்கான கட்சியா அல்லது இஸ்லாமிய விழுமியங்களைப் பேணும் கட்சியா என்ற ஒரு முக்கியமான கேள்வியைத் தொடுக்க வேண்டியிருக்கிறது. குர்ஆன், ஹதீஸ் அடிப்படையில் அதன் கட்சி யாப்பு வரையப்பட்டிருப்பதாகச் சொல்கிறார்கள். இதனை எப்படி நம்புவது, அது ஈமானுக்குப் பங்கம் விளைவிக்காதா?
கட்சி என்பது கண்ணுக்குத் தெரியாத சடப்பொருளால் வடிவம் பெறாத ஒரு கட்டமைப்பு. தலைமை என்பதும் கட்சி ஆதரவாளர்கள் என்பதும் கண்ணுக்குத் தெரிகின்ற உயிரும் உடலும் கொண்ட சிருஷ்டிகள்தான். கட்சி சரியாகப் பயணிக்கிறது என்றால் தலைமையும் தொண்டர்களும் கட்சியின் இலக்கு நோக்கிச் சரியாகப் பயணிக்கிறார்கள் என்று அர்த்தம். கட்சி பிழையான வழியில் செல்கிறது என்றால் தலைவர் பிழையான திசையில் வழி நடத்துகிறார் என்று ஓர் அர்த்தம். தொண்டர்கள் அதை சரிகாண்பது பிழையானது என்பது மற்றுமோர் அர்த்தம்.
கட்சி குர்ஆன், ஹதீஸ் அடிப்படையில் இயங்குவதை அவதானிப்பது மார்க்க அறிஞர் குழுவா, இல்லை தொண்டர் கூட்டமா? கட்சி குர்ஆன், ஹதீஸ் அடிப்படையில் இயங்கவில்லை என்றால் முஸ்லிம் காங்கிரஸை ஆதரிக்கும் ஒரு முஸ்லிம் வாக்காளன் நீதிமன்றம் செல்லலாமா?
இலங்கையின் அரசியலமைப்புச் சட்டமும் முஸ்லிம் காங்கிரஸின் கட்சி யாப்பும் எந்தப் புள்ளியில் அத்தகைய வாக்காளனுக்குப் பதில் சொல்லப் போகிறது? சட்டத்தரணிகளால் வழிநடத்தப்படும் முஸ்லிம் காங்கிரஸ் இவற்றுக்குக் கூறப்போகும் பதில் என்ன? பேராளர் மாநாடுகளில் எடுக்கப்படும் தீர்மானம் குர்ஆன், ஹதீஸ் அடிப்படையில் எடுக்கப்படுகிறது என்று ஹலால் சான்றிதழ் வழங்கும் கடமை அகில இலங்கை ஜம்இய்யத்துல் உலமாவுக்கு இல்லையா? அதனைக் கோரி நிற்கும் உரிமை முஸ்லிம் காங்கிரஸின் போராளிகளுக்கு உண்டா? சர்வசாதாரண விடயங்களில் ஷரீஆவை அலசும் அறிவுஜீவிகள் தங்களை ஆளும் பிரதிநிதிகளை ஆளும் ஷரீஆ தொடர்பாக ஏன் அலசுவதில்லை?
முஸ்லிம் காங்கிரஸின் இன்றைய பிரச்சினைதான் என்ன? தலைமை மாற வேண்டுமா? கொள்கைகள் பிழையானவையா? இலக்கு பற்றிய தெளிவில்லையா? தொண்டர்கள் மந்தைகளா? பொய் வாக்குறுதிகள் ஏமாற்றம் தருகின்றனவா? தேசியப் பட்டியல் பங்கீடுகளா? அமைச்சுப் பதவிகளா? நாரே தக்பீர் முழக்கத்தில் தர்மத்தின் குரல்வளை நசுக்கப்படுகிறதா? அல்லாஹு அக்பர் கோஷத்தில் அதர்மம் முடி சூட்டுகிறதா? உச்சபீடம் இந்த நாட்டின் அதிசிறந்த முஸ்லிம்களைத் தேர்ந்தெடுத்து ஸம் ஸம் நீரால் குளிப்பாட்டி எடுத்த முத்தான முஃமீன்களின் உயர் சபையா? அதிலிருக்கும் உலமாக்கள் ஆன்மிக அரசியல் தொடர்பாக இறுதி பத்வாவை வழங்கவல்ல புனிதர்களா?
எந்தக் கேள்விக்கும் நேரடியாகப் பதிலளிக்க முடியாதவர்கள் தலைவர்களாக முடியாது பித்தலாட்டம் செய்து கோட்டை கட்ட முடியாது. தேசியப் பட்டியல் என்பது நேரடி அரசியலில் ஈடுபடாத புத்திஜீவிகளைப் பாராளுமன்றத்திற்குள் உள்வாங்கி, அவர்களது புலமையை நாட்டின் சட்டவாக்கத்திற்கு முறையாகப் பயன்படுத்துவதற்காக உருவாக்கப்பட்ட ஒரு விசேட சலுகை. ஆனால், முஸ்லிம் காங்கிரஸ் அதனை பெரும்பான்மைக் கட்சிகளிடம் பேரம்பேசி தேர்தல் கால இலவச இணைப்பாகப் பெற்றுக் கொண்டு அனுப்பிய புத்திஜீவிகள் யார்? வாக்குச் சேகரிப்பின்போது ஒவ்வொரு தொகுதி வாக்காளர்களையும் கவர்ந்து முஸ்லிம் வாக்குகளை ஏமாற்றிப் பெறுவதற்காக தலைமை, தேசியப் பட்டியலில் உங்கள் தொகுதிக்கு ஒன்று தருவோம் என்று உரத்த குரலில் முழங்கும் நாரே தக்பீர் கோஷத்திலும் பட்டாசுகளின் வெற்றுச் சத்தங்களிலும் முட்டாள்த்தனமான கரகோஷத்திலும் தலைமை மகிழ்ந்து மினுங்கும். அந்த ஒளியின் பிரகாசத்தில் வாக்காள விட்டில்கள் வலிந்து விழுந்து தேர்தலின் பின்னர் கருகிச் சிதறும்.
மதுக் கிண்ணங்களை விட போதை தரவல்லவை தேசியப் பட்டியலுக்கான வாக்குறுதிகள். இலங்கை முஸ்லிம் அரசியல்வாதிகளின் பேராசையின் ஓர் உச்சமான குறியீடுதான் தேசியப் பட்டியல் எனும் மதுக்குவளை. தலைமை அதனைத் தெளிவாகப் புரிந்து வைத்திருக்கிறது. இரண்டே இரண்டு தேசியப் பட்டியலை சுழற்சி முறையில் பகிரலாம் என்று தர்க்க முரணாகத் தலைமை பிரகடனம் செய்தாலும் அந்த மகுடிக்கு மயங்கும் பாம்பாக அனுபவம் வாய்ந்த சிரேஷ்ட பிரஜைகளும் ஆடித் தொலைப்பது சமூகத்தின் சாபக்கேடாகி விட்டது.
ஈற்றிலே, மரம் அதன் வேர்களை வெட்டத் தொடங்கியது. இலைகள் சலசலத்தன. கிளைகள் கிலுகிலுத்தன. பூக்கள் புளகாங்கிதம் அடைந்தன. ஆனால், மரம் தான் வேர்கொண்ட நிலத்தை மறந்து விட்டது. ஆம் மக்களை மறந்த அரசியலின் குறியீடாக மரம் மாறி விட்டது.
தலைவர்களுக்கிடையே நிகழும் தனிப்பட்ட பிரச்சினை முஸ்லிம் சமூகத்தின் பிரச்சினைகளாக எண்பிக்கப்பட முடியாது. யார், எதை, எப்படி நியாயப்படுத்தினாலும் முஸ்லிம் காங்கிரஸ் இன்று திசை மாறிப் பயணிக்கிறது எனும் யதார்த்தம் அனைவராலும் உணரப்படுகிறது.
தலைவர் தனது இருப்பை முட்கிரீடம் என்று பேராளர் மாநாட்டில் வர்ணிக்கிறார். செயலாளர் ஹஸன் அலியின் அதிகாரம் பொருந்திய செயலாளர் நாயகம் எனும் பதவியின் அதிகாரம் மட்டுப்படுத்தப்பட வேண்டும் என்று தலைவர் நிபந்தனை விதிக்கிறார். முட்கிரீடம் என்று கண்டால் அதிகாரமும் பொறுப்பும் உளவியலினடிப்படையில் இயற்கையாகவே பகிரப்படுவதுதான் யதார்த்தம். ஆனால், ஹஸன் அலியை முற்றாகவே ஓரங்கட்டிவிட்டு அதிகாரமற்ற செயலாளராக இன்னொருவரை நியமித்திருக்கிறது. தலைமையும் உச்சபீடமும். தர்க்கவியலுக்கு அப்பாற்பட்ட அரசியலாகத் தடுமாறுகிறது முஸ்லிம் காங்கிரஸ்.
ஹஸன் அலியின் வேதனையை தலைமை ஆமோதிக்கிறதாம். தனி நபர்களுடைய வேதனைகளை மையப்படுத்துவது கட்சியின் தலைமையின் கடமையல்ல. தனக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதியை மையப்படுத்தி, அனுதாப அலையினை உருவாக்கி இழந்த அதிகாரத்தைப் பெறுவது என்பது பதவியிறக்கப்பட்ட செயலாளரின் போராட்டமாகக் கருதப்படவும் முடியாது.
இதைக் கொண்டு வேறு நபர்கள் அரசியல் செய்வதற்கு தான் இடமளிக்கப் போவதில்லை என்று தலைவர் அறிவிக்கிறார். உங்களுடைய தவறுகளை தட்டிக் கேட்கக் கூடாது என்று எங்கள் மீது அதிகார தோரணையில் குரலுயர்த்த உங்களுக்கு அதிகாரம் வழங்கியது யார்? இலங்கையின் எந்த மாகாணத்திலும் உள்ள எந்தவொரு முஸ்லிமும் தனது சமூகம் சார்ந்த அரசியலை முன்னெடுப்பதற்கு உரிமை இருக்கிறது, கட்சி சமூகத்திற்குரியது. சமூகம் கட்சியின் கொத்தடிமையல்ல.
தலைமை தடுமாறுகிறது, உச்ச பீடம் செய்வதறியாமல் திணறுகிறது. தலைவர் திருந்த வேண்டும் என்று மாற்று அணி கூட்டம் போடுகிறது. முஸ்லிம் காங்கிரஸிலிருந்து பிரிந்து சென்ற தேசிய காங்கிரஸும் மக்கள் காங்கிரஸும் இந்த சூழலைப் பயன்படுத்தி விடக் கூடும் எனும் அச்சம்தான் தலைவரின் தொனியில் தெரிகிறது. தான் மட்டும் யானையாக காட்சி தர வேண்டும் என்பதில் குறியாக இருக்கிறது. ஆனால், கட்சி சமூகத்திற்கானது என்று அதே தலைமை பறைசாற்றுகிறது. இதற்கு விடை காண்பது போராளிகளின் கடமை இல்லையா?
முஸ்லிம் காங்கிரஸ் மக்களின் இயக்கம் என்றால் அதற்கான பண்புகளை, அளவுகோல்களை முதலில் போராளிகள் புரிந்து கொள்ள வேண்டும். புத்திஜீவிகள் தெளிவாக அதன் தர்க்கவியலை நிர்ணயிக்க வேண்டும். மூன்று முஸ்லிம் கட்சிகளும் முட்டிமோதிக் கொண்டால் ஒரு கட்சியின் அபிவிருத்தியை இன்னுமொரு கட்சி பகிஷ்கரித்து மக்களை பயன் பெற விடாமல் தடுத்தால் சிவில் சமூக தலைமைகள் இதனைக் கேள்விக்குட்படுத்த வேண்டும். கட்சி வணிகமா, கட்சி அரசியலா என்பதைத் தீர்மானிக்க வேண்டும்.
நாடு தழுவிய போராளிகளின் குமுறல்கள், ஏக்கங்கள், ஏமாற்றங்கள், கழுத்தறுப்புகள் அனைத்தும் பிசாசுகளாக மாறி முஸ்லிம் காங்கிரஸ் எனும் பாழடைந்த கோட்டையின் மதில்களை முற்றுகையிட்டு சமூகத்தின் நிம்மதியைத் தொலைத்து விட்டன. 16 ஆண்டுகள் இந்த சமூகத்தின் வாக்குறுதிகளை வார்த்தை ஜாலங்களால் கவர்ந்து தக்பீர் முழக்கங்களால் அதன் உணர்வலைகளை வஞ்சித்து கறைபடிந்த வரலாற்றுப் பக்கங்களை உருவாக்கி விட்டது முஸ்லிம் காங்கிரஸின் தலைமையும் அதற்கு ஒத்தூதிய உச்சபீடமும்.
பிழையான ஒரு தலைமையைத் தொடர்ந்தும் நாம் சரிகாணப் பழகிவிட்டால் நாமனைவரும் சடவாதத்தின் அடிமைகள்தான்.
சர்வசாதாரண விடயங்களில் ஷரீஆவை அலசும் அறிவுஜீவிகள் தங்களை ஆளும் பிரதிநிதிகளை ஆளும் ஷரீஆ தொடர்பாக ஏன் அலசுவதில்லை?
