Top News

மௌலவி தாஸீன் நத்வியின் இலக்கிய ஈடுபாடும் பங்களிப்பும்



அஷ்ஷெய்க் எம்.ஜீ. முஹம்மத் இன்ஸாப் (நளீமி)   
எம்.ஏ. (சூடான்), விரி­வு­ரை­யாளர், கதீ­ஜதுல் குப்ரா அர­பிக்­கல்­லூரி,- வட்டதெனிய.
மௌலவி தாஸீன், தாஸீன் நத்வி என அறி­யப்­பட்ட அஷ்ஷெய்க் யூ.எம் தாஸீன் நத்வி அல் அஸ்­ஹரி நீர்­கொ­ழும்பு கொச்­சிக்­க­டையில் 1932.-07.-27 ஆம் திகதி பிறந்து 1977-.07-.18 இல் வபாத்தானார். இலங்கை ஜமா­அதே இஸ்­லா­மியின் அமீ­ராக, ஹமீத் அல் ஹுஸைனி பாட­சாலை ஆசி­ரி­ய­ராக, கொழும்பு பல்­க­லைக்­க­ழக விரி­வு­ரை­யா­ள­ராக, ஜம்இய்­யதுல் உல­மாவின் தலை­வ­ராக, ஜாமிஆ நளீ­மிய்­யாவின் முதல் அதி­பராக இருந்து தனது குறு­கிய கால வாழ்வில் பல பணி­களை செய்­துள்ள தாஸீன் நத்வி, சிறந்த பேச்­சா­ள­ராகவும், எழுத்­தா­ள­ரா­கவும் காணப்­பட்டார். 
தமிழ், சிங்­களம், ஆங்­கிலம், அறபு, உருது, பார­சீகம் போன்ற மொழி­களில் ஆழ்ந்த புல­மையும் பஸ்து மற்றும் மலாய் மொழி­களை பேசக்­கூ­டி­ய­வ­ரா­க­வும் ­கா­ணப்­பட்டார். தாஸீன் நத்வியிடம் காணப்­பட்ட இம் மொழிப்­பு­ல­மை­யா­னது குறித்த  மொழி­களில் உள்ள இலக்­கி­யங்­களை ஆழ்ந்து வாசிக்­கவும் இலக்­கிய விமர்­சனம் செய்­யவும் துணை­பு­ரிந்­தது.
கபூ­ரிய்யா அற­புக்­கல்­லூ­ரியில் கல்­வி­பெறும் காலத்தில் மௌலானா உமர் ஹஸரத்திடம் பெற்ற தமிழ் இலக்­கண, இலக்­கிய பாடங்கள் தனது ஆரம்ப காலத்­தி­லேயே இலக்­கியம் படைக்கும் ஆர்­வத்தை இவரில் தூண்­டி­ய­துடன்,  அவரை ஒரு சிறந்த இலக்­கி­ய­வா­தி­யாக உரு­வாக்­கி­யது.
தமிழில் சாண்­டி­லியன், ராஜாஜி, மு.வர­த­ராசன் போன்­றோரின் புத்­த­கங்­களை அதி­க­மாக வாசிக்கக் கூடி­ய­வ­ராக இருந்தார்.
மேலும் உருது இலக்­கி­யத்தைப் பொறுத்­த­வரை அதிலே ஆழ்ந்த ஈடு­பாடும் வாசிப்பும் கொண்­ட­வ­ரா­கவும் உருது இலக்­கிய வர­லாறு தொடர்­பாக அதிகம் வாசிக்கக் கூடி­ய­வ­ராகவும் இருந்தார்.  அல்­லாமா இக்பால், அல­க­பாதி, மாஹிருல் காதிரி போன்­றோரின் இலக்­கியப் படைப்­பு­களை விரும்பி வாசிக்கக் கூடி­ய­வ­ரா­கவும், குறிப்­பாக அல்­லாமா இக்­பாலின் கருத்­துக்­களால் அதிகம் கவ­ரப்­பட்­ட­வ­ரா­கவும் காணப்­பட்டார்.  இத­னாலோ என்­னவோ தனது சகோ­த­ரியின் மக­னுக்கு “இக்பால்” என பெயர்­சூட்னார். மேலும் லக்னோ நத­்வதுல் உல­மாவில் கல்­வி­கற்­கும்­போது தனது சகோ­த­ரியின் கண­வ­ருக்கு எழு­திய ஒரு கடி­தத்தில் “இக்­பாலை ஓர் இக்­பா­லாக்க முயற்சி செய்­யுங்கள்” என்று கூறு­கிறார்.
மேலும் “பாகிஸ்­தானில் பதி­னான்கு நாட்கள்” எனும் தனது பயண அனு­ப­வத்தில் உருது மொழி வர­லாறு, உருது இலக்­கிய வர­லாறு தொடர்­பாக எழு­தும்­போது, “இரு­பதாம் நூற்­றாண்டின் தலை­சி­றந்த கவி­ஞர்­களுள் ஒரு­வ­ராக அல்­லாமா இக்பால் கரு­தப்­ப­டு­கிறார்.
உருது இலக்­கிய கர்த்­தாக்­களில் தலை­யா­யவர் அல்­லாமா இக்பால். அவ­ரது கவி­தை­களில் சுவை இருந்­தது, கருத்­தி­ருந்­தது, நயம் இருந்­தது, ஓசை இருந்­தது, கவி­தையில் இருக்­க­வேண்­டிய அவ்­வ­ளவு இலட்­சணங்­களும் இருந்­தன. நான் லக்னோ கலா­சா­லையில் இருக்கும் காலை உருது மொழியை கற்க வேண்டும் என்ற கட்­டாயம் அங்கு இருந்­தது. ஏனெனில் அங்கு உர்து மொழி மூலமே விரி­வு­ரைகள் நிகழ்த்­தப்­பட்­டன. எனவே உருது மொழியை கற்­பதில் நான் ஆர்வம் காட்­டினேன், அல்­லாமா இக்­பாலின் கவி­தை­களை படிப்­ப­தற்­கா­வது உருது மொழி கற்­க­வேண்டும் என்ற ஆசையில் கற்­ற­தாலோ என்­னவோ ஒரு சில மாதங்­களில் உருது மொழியை என்னால் கற்க முடிந்­தது”  என்று குறிப்­பி­டு­கிறார்.
ஜாமிஆ நளீ­மிய்­யாவை நிரு­வு­வ­தற்கு முன்னர் பாகிஸ்­தா­னிற்கு சென்று பல கலா­சா­லை­க­ளையும் பார்­வை­யிட்­டு­வர நளீம் ஹாஜியார் ஐந்து பேர் அடங்­கிய ஒரு குழுவை அனுப்­பினார். அந்தப் பய­ணத்தின் போது அல்­லாமா இக்­பாலின் அடக்­கஸ்­த­லத்தை அக் குழு தரி­சித்­தது. அப்­போது அங்கு வந்­தி­ருந்த பாகிஸ்தான் மாண­வர்­க­ளுக்கு மௌலவி தாஸீன் அல்­லாமா இக்­பாலின் “ழர்பே கலீம்” என்ற கவி­தையை பாடிக்­காட்­டி­யதும் அம்­மா­ண­வர்கள் அனை­வரும் அழு­தனர் என அக்­கு­ழுவில் ஓர் உறுப்­பி­ன­ராக இருந்த  ஹிப­துல்லாஹ் ஹாஜி­யா­ருடன் நான் மேற்­கொண்ட  ஒரு சந்­திப்பின் போது குறிப்­பிட்டார்.
1956 ஆம் ஆண்டு தாஸீன் நத்வி லக்­னோவில் கற்­று­விட்டு வரும்­போது கேர­ளாவில் ஜமா­அதே இஸ்­லா­மியின் மர்­கஸில் சில காலம் தங்கி இருந்தார். அப்­போது பெங்­க­ளூரி­லி­ருந்து சிதம்­ப­ரத்தில் நடை­பெற்ற ஒரு மாநாட்டில் பங்­கு­கொள்ளச் சென்­ற­தா­கவும், அங்கே புகழ் பெற்ற உருது மாத இத­ழான “மிஃயார்”இன் ஆசி­ரியர் புலவர் “ஹாபிஸ் மீரா ரெட்டி ஸாஹிப்”பை சந்­தித்­த­தா­கவும், அவ­ரோடு உருது இலக்­கியம் தொடர்­பாக வாதித்­த­தா­கவும் தனது நாட்­கு­றிப்பில் தாஸீன் நத்வி எழு­தி­யி­ருந்தார். என்று என்.எம். ரஸீன் ஆசி­ரியர்  தாஸீன் நத்வி பற்­றிய நினைவுக் குறிப்பில் எழு­தி­யுள்ளார். இவற்­றி­லி­ருந்து தாஸீன் நத்வியின் உருது இலக்­கிய ஈடு பாட்டை புரிந்­து­கொள்ள முடியும்.
அதே­போன்று அரபு இலக்­கி­யத்­திலும் அதிக ஈடு­பாடும் ஆர்­வமும் கொண்­ட­வ­ரா­கவும் தாஸீன் நத்வி  காணப்­பட்டார். அரபு மொழியில் அஹ்மத் ஷவ்கி, ஆகிப், அப்பாஸ் மஹ்மூத் அக்காத், அஹ்மத் அமீன், இப்­றாஹீம் அப்துல் காதிர் , நஜீப் மஹ்பூழ், போன்­றோ­ரது நூல்­களை விரும்பி வாசிப்­ப­வ­ராக இருந்தார். மேலும் நளீ­மிய்­யாவில் “ அல் முஅல்காத் அஸ்ப்உ” எனும் புகழ்­பெற்ற ஜாஹி­லிய்யா கால கவி­தை­களை அழ­கிய முறையில் மாண­வர்­க­ளுக்கு கற்­பித்­தார். 
அறபு இலக்­கியம், கவிதை, நாடகம் போன்ற துறை­களில் 98 நூல்­களை பட்­டியல் படுத்த முடி­யு­மாக இருந்­தது. ஆயினும் விரி­வஞ்சி இவற்­றுடன் போது­மாக்கிக் கொள்­கிறேன், அத்­தோடு  இவற்றுள் பெரும்­பா­லான நூல்கள் 1963க்கும் 1966க்கும் இடையில் எகிப்­திலே கற்கும் காலப்­பி­ரிவில் வாங்­கி­ய­வை­யாகும். இந்­நூல்கள் இன்­ற­ளவும் நளீ­மிய்யா நூல­கத்தில் காணப்­ப­டு­கின்­றன.
தாஸீன் நத்வி ஆங்­கிலம், பார­சீகம் ஆகிய மொழி­க­ளி­லுள்ள இலக்­கி­யங்­க­ளையும் படிக்கக் கூடி­ய­வ­ராக காணப்­பட்டார். மேலும் பாரசீகக் கவி உமர் கையாமின் சில கவி­தை­களை மொழி­பெ­யர்த்தும் உள்ளார். எனினும் அதனை வெளி­யி­டு­வ­தற்­கான சந்­தர்ப்பம் வாய்க்­க­வில்லை.
இலக்­கி­யப் ­பங்­க­ளிப்பு
தாஸீன் நத்வி உமர் ஹஸ­ரத்திடம் பெற்ற தமிழ் இலக்­கண இலக்­கிய அறிவும், அவ­ரது பன்­மொழிப் புல­மையும் தமிழில் கவி­தை­களை யாக்­கவும், சிறு­க­தைகள், மற்றும் இலக்­கி­யப்­ப­டைப்­பு­களை படைக்­கவும் துணை­பு­ரிந்­தன.
இந்­த­வ­கை­யிலே “நவ­யுகம்”, “அல்-இல்ம்” ஆகிய பத்­தி­ரி­கைகள் ஆரம்­பத்தில் தாஸீன் நத்வியின் எழுத்­துக்கு களம் அமைத்­துக்­கொ­டுத்­தன. அல் இல்ம் பத்­தி­ரி­கையின் ஆசி­ரியர் மர்ஹூம் அப்துர் ரஸ்ஸாக் தாஸீன் நத்வியினது புரட்­சி­கர சிந்­த­னையால் கவ­ரப்­பட்டு தனது பத்­தி­ரி­கையில் எழுத வாய்ப்பும் ஊக்­க­மு­ம­ளித்­து­வந்தார். இதனை தாஸீன் நத்வி அடிக்­கடி நினைவு கூறு­ப­வ­ராக இருந்தார். 1951ஆம் ஆண்டு அல் இல்ம் பத்­தி­ரி­கையில் இவர் எழு­திய “மரணம்” என்ற கவிதை பல­ரது பாராட்­டையும், வர­வேற்­பையும் பெற்­றது.
சிறு­க­தைகள்
இதே­வேளை தாரகை, தின­கரன், தமிழ்­நாட்டின் ஷாஜஹான், உண்மை உதயம், வழி­காட்டி போன்ற பத்­தி­ரி­கைகளிலும் சிறு­க­தைகள், கவி­தைகள், கட்­டு­ரை­களை எழு­தினார். 1952 ஆம் ஆண்டு தின­க­ரனில் பயங்­கரக் குரல், மரண இர­க­சியம், சகோ­தர வாஞ்சை, இலட்­சியத் திரு­மணம், பயங்­கரக் கனவு, சமா­தா­னப்­பி­ரியன் போன்ற தலைப்­பு­களில் சிறு­க­தைகள் எழு­தினார். மேலும் சிந்­தா­மணி எனும் வாரப் பத்­தி­ரி­கையில் “குழந்தை” என்ற தலைப்பில் ஒரு சிறு­கதை எழு­தினார்.
கட்­டு­ரைகள்
1952 களில் தின­க­ரனில் “இக்­பாலின் கவி­தை­களில் நபிகள் நாயகம்” எனும் தலைப்பில் ஒரு கட்­டு­ரையை எழு­தி­ய­தாக என்.எம்.எம். ரஸீன் ஆசி­ரியர் கூறு­கின்றார். மேலும் அல்­லாமா இக்பால் பற்றி தின­க­ரனில் எழு­திய கட்­டு­ரை­யொன்றும், அஹ்மத் ஷவ்கி தொடர்­பாக எழு­திய இரண்டு கட்­டு­ரை­களும் 1983 இஸ்­லா­மிய சிந்­த­னையில் மீள் பிர­சு­ரிக்­கப்­பட்­டன, அதே­போன்று  “மறை­வ­ழி­காட்­டிய மாநபி”  எனும் தலைப்பில் 1966ஆம் ஆண்டு “அல் பயான்” மீலாத் மலரில் எழு­திய கட்­டு­ரை­யொன்று 1982ஆம் ஆண்டு வெளி­யி­டப்­பட்ட நளீ­மிய்யா மாண­வர்­க­ளது இத­ழான சத்­திய தீபத்தில் மீள் பிர­சு­ரிக்­கப்­பட்­டது
குர்­ஆனே கூறாயோ
1952ஆம் ஆண்டு பெப்­ர­வரி 15ஆம் திகதி  தமிழ் நாட்டின் திருச்­சி­யி­லி­ருந்து வெளி­வந்த  “ஷாஜ­ஹான்” என்ற பத்­தி­ரி­கையில் “குர்­ஆனே கூறாயோ” எனும்  கவிதை பிர­சு­ர­மா­கி­யது. பின்னர் ஜமா­அது அன்­சாரிஸ்ஸுன்­னதில் முஹம்­ம­திய்யா வெளி­யிடும் உண்மை உதயம் பத்­தி­ரி­கையில் 1957களில் தொடர்ந்து  வெளி­யா­னது. 99 கவி­ய­டி­களைக் கொண்ட இவ்­வி­ருத்தட் பாக்கள் அல்­லாமா இக்­பாலின் “ஷிக்வா” வின் சாயலில் காணப்­பட்­டது. 72வது கவி­ய­டி­யி­லி­ருந்து 99 வரை­யா­னவை தாஸீன் நத்வி அல்­அஸ்­ஹ­ரி­லி­ருந்து வந்­தபின் எழு­தி­யவை என, என்.எம்.எம். ரஸீன் ஆசி­ரியர் தனது தாஸீன் நத்வி பற்­றிய நினைவுக் குறிப்­பு­களில் கூறு­கிறார். பிற்­பட்ட காலத்தில் இக்­க­வி­தைகள் நூலுருப் பெறு­வ­தற்­கான ஏற்­பா­டுகள் நடந்­தி­ருந்­தன, ஆயினும் இன்­று­வரை வெளி­யி­டப்­ப­ட­வில்லை.
கவிஞர் அப்துல் காதர் லெப்பை 1967.11.16 ஆம் திகதி இதற்­கான அணிந்­துரை வழங்­கி­யி­ருந்தார். அவ்­வ­ணிந்­து­ரையில் கீழ்­வ­ரு­மாறு கூறு­கிறார்:
“இலங்­கைவாழ் முஸ்­லிம்­களின் பின்­தங்கு நிலை­யை­யிட்டு மனம் வருந்தார் இல்லை. நிலை­யா­னதும் பூர­ண­மா­னதுமான ஒரு இனம் தன்­னிலை மறந்து சுய­வு­ணர்­வி­ழந்து காணப்­ப­டு­வ­தை­யிட்டு குர்­ஆ­னிடம் முறை­யி­டு­கிறார் நமது கவிஞர் மௌலவி தாஸீன்………”
“….கவி­வ­ரிகள் தெளிந்த நடை கொண்­டன. யாராலும் இல­குவில் விளங்கிக் கொள்­ளலாம், “மறை­தாசன்” ஆகிய நமது புலவர் ஆலிம் மறை­யி­டமே மன்­றா­டு­கிறார், மறை­யி­டமே தனது குறையை முறை­யி­டு­கிறார், “ஏன் மறையே! கூறாயோ நீ”, என்ற ஈற்­ற­டி­யுடன் எல்லா விருத்­தப்­பாக்­களும் முடி­வ­டை­கின்­றன.”
கவி­தைகள்
தாஸீன் நத்வி, முஹர்ரம், மிஃராஜ் போன்ற விஷேட சந்­தர்ப்­பங்­க­ளிலும் , ஏனைய பல சந்­தர்ப்­பங்­க­ளிலும் பல கவி­தை­களை யாத்­துள்­ளார்கள். கம்­மல்­துறை மறை­தாசன், ஷகீக் ஏ. ரஹ்மான், ஜச்ஹர், இப்னு உஸ்மான் போன்ற புனைப் பெயர்­களில், இலங்கை மற்றும் இந்­திய இதழ்­களில் அவை பிர­சு­ர­மா­கின. அவற்றுள் “செத்­து­விடு சமு­தாயம் சீர­ழிந்தால்” “இருள்­போக்கும் திட்­டங்கள்” போன்­ற­வற்றை குறிப்­பிட்­டுக்­கூ­றலாம். மேலும் சில நூல்­க­ளுக்கு வழங்­கிய முன்­னு­ரைகள், ஆசி­யு­ரைகள் என்­பன கவிதை வடி­வி­லேயே காணப்­பட்­டன. மௌலானா மௌ­தூதி எழு­திய “காதி­யானி பிரச்­சினை” என்ற நூலை தாஸீன் நத்வி தமிழில் மொழி பெயர்த்தார். அந்­நூ­லுக்­கான மொழி பெயர்ப்­பாளர் உரையும் கவி­தை­வ­டி­வி­லேயே காணப்­பட்­டது. மேலும் நளீ­மிய்யா மாண­வர்­க­ளது கையெ­ழுத்து சஞ்­சி­கைக்கு தாஸீன் நத்வி வழங்­கிய முன்­னு­ரையும் கவிதை வடி­வி­லேயே காணப்­பட்­டது. அக்­க­வி­தையின் கீழ்­வரும் அடிகள் இன்­ற­ளவும் இளை­ஞர்­களால் உச்­ச­ரிக்­கப்­ப­டு­கின்­றன.
கொழுத்­தி­விடு சத்­தியத் -தீ
கொழுந்து விட்டெரியட்டும்
அழுத்திச் சொல் - அல்­லாஹ்வே
அவ­னின்றி எவர்க்­கு­மஞ்சோம்
பழுத்த கலை ஞானங்கள்
பண்பு நிறை ஒழுக்­கங்கள் 
உளத்­தினில் தூய ஈமான்
உள்­ள­வரை அச்­ச­மேனோ.
அதே­வேளை வளர்ந்த பெரி­யோர்­க­ளுக்கு மட்­டு­மல்­லாமல் சிறார்­க­ளுக்கும் எளிய முறையில் நல்­ல­பல கருத்­துக்கள் பொதிந்த கவி­தை­களை  எழுதி மன­ன­மிடச் செய்­துள்ளார். அவற்றில் கம்­மல்­துறை பிர­தேச அல்­குர்ஆன் மத்­ரஸா மாண­வர்­க­ளுக்கு தாஸீன் நத்வி எழு­திய சில கவி­வ­ரி­களை எம்.ேஜ.எம். தாஜுதீனுடன் நான் மேற்­கொண்ட சந்­திப்பின் போது பாடிக்­காட்­டினார். அவ்­வ­ரிகள் வரு­மாறு:
"சத்­திய மார்க்கம் கூறும் - நல்
சத்­திய வழிகள் கொண்­டி­டவே
நித்­தமும் உலகில் நாம் வாழ்தல் 
அவ­சியம் இதனை உணர்ந்­தி­டுவீர்
வட்டி எடுத்தல் கூடாதாம்
வாத்­தியம் வாசிக்கக் கூடாதாம்
கெட்ட நட­னமும் நாட்­டி­யமும் 
கூடாதாம் இதை உணர்ந்­தி­டுவீர்"
பய­ணக்­கட்­டு­ரைகள்
(I) எழில்­மிகு எகிப்து நாட்­டி­னிலே
கல்­விக்­கா­கவும், வணக்­க­வ­ழி­பாட்­டிற்­கா­கவும், நளீ­மிய்­யாவின் உரு­வாக்­கத்­திற்­கா­கவும் தாஸீன் நத்வி பல பய­ணங்கள் மேற்­கொண்­டார்கள். தான் மேற்­கொண்ட பய­ணங்­களின் போது அப்­ப­யணம் தொடர்­பாக எழு­து­வ­தற்­காக குறிப்­புக்கள் எடுத்துக் கொள்ளும் வழமை காணப்­பட்­டது. 
இந்­த­வ­கையில் எகிப்­திலே கழித்த இரண்­டரை வரு­டங்­களில் தாஸீன் நத்வி பெற்ற அனு­பவங்­க­ளையும், அங்கு கண்ட காட்­சிகள், அறி­ஞர்­க­ளு­ட­னான உற­வுகள் என்­பன தொடர்­பான குறிப்­பு­களை எடுத்து வைத்­தி­ருந்தார். அக்­கு­றிப்­புக்­களைக் கொண்டு “எழில்­மிகு எகிப்து நாட்­டி­னிலே” எனும் தலைப்பில் புத்­தகம் ஒன்றை எழுத ஆசைப்­பட்டார். ஆயினும் அதனை நிறைவு செய்­து­கொள்ள முடி­யாது போனது. அது பற்றி என்.எம்.எம். ரஸீன் ஆசி­ரியர் இவ்­வாறு கூறு­கிறார் “ எகிப்து நாட்­டிலே வாழ்ந்த இரண்­டரை வரு­டங்­களும் அவரைப் பொறுத்­த­வரை அவ­ரது வாழ்வின் பொற்­காலம் என்­றுதான் கூற­வேண்டும் “எழில்­மிகு எகிப்து நாட்­டி­னிலே” என்­ற­தொரு புத்­த­கத்தை எழு­து­வ­தற்கு குறிப்­பு­களை எடுத்­து­வைத்­தி­ருந்தார், என்னை அடிக்­கடி அதனை எழுத வரும்­படி அழைத்தார், அந்­தக்­கு­றிப்­பு­களில் அவர் எகிப்து நாட்டில் கழித்த இரண்­டரை ஆண்­டு­க­ளையும் பொற்­காலம் என குறிப்­பிட்­டி­ருந்தார், அங்கு அவர் சந்­தித்த இஸ்­லா­மிய அறி­ஞர்கள், அரபு இலக்­கி­ய­கர்த்­தாக்­களை அக்­கு­றிப்பில் குறிப்­பிட்­டி­ருந்தார்”.
(II) பாகிஸ்­தானில் பதி­னான்கு நாட்கள்
ஜாமிஆ நளீ­மிய்­யாவை நிறு­வு­வ­தற்கு நளீம் ஹாஜியார் தீர்­மா­னித்­த­போது, அன்று இலங்­கை­யி­லி­ருந்த அற­புக்­கல்­லூ­ரி­க­ளி­லி­ருந்து வேறு­பட்­ட­தாக, ஒரு சிறந்த கலைத்­திட்­டத்தை உள்­ள­டக்­கிய கலா­நி­லை­யமாக அது இருக்கவேண்டும் என அனைவரும் எதிர்பார்த்தனர். எனவே இதற்காக உலகின் பல பாகங்களிலும் உள்ள அறபுக்கல்லூரிகளை தரிசித்து, இஸ்லாமிய அறிஞர்களை சந்தித்து அவர்களது ஆலேசனையை பெற விரும்பினார்கள். இதனடியாக1972 ஆம் ஆண்டு ஏப்ரல் மாதம்,  மௌலவி தாஸீன் நத்வி, நளீமிய்யாவின் தற்போதைய பணிப்பாளர் கலாநிதி எம்.ஏ.எம்.சுக்ரி, ஹிபதுல்லாஹ் ஹாஜியார், ஏ.ஆர்.எம். ஸுலைமான், பாயிஸ் ஆகிய ஐவரை உள்ளடக்கிய ஒரு குழு பாகிஸ்தானிற்கு சென்றது. அங்கு அவர்கள் பல அறபுக்கல்லூரிகளையும், அறிஞர்களையும் சந்தித்தனர். அங்கு கழித்த பதினான்கு நாட்களின் அனுபவங்களையும், பயண நிகழ்வுகள், சந்திப்புகள், அனுபவங்கள் என்பவற்றை உள்ளடக்கி “ பாகிஸ்தானில் பதினான்கு நாட்கள்” எனும் நூலை எழுதினார். ஆயினும் நீண்ட காலமாக பிரசுரமாகாமல் இருந்த  இந்நூலை பேருவளையைச் சேர்ந்த  ஹம்ஸா  பாதுகாத்து வைத்திருந்தார். பின்னர் உஸ்தாத் எம்.ஏ.எம். மன்ஸூர்,  அதனைப் பெற்று மீள்பார்வை பத்திரிகையில் 1997ஆம் ஆண்டு  தொடக்கம் 1999 ஆம் ஆண்டு வரை பிரசுரித்தார்.
இறுதியாக, இன்றளவும் நூலுருப்படுத்தப்படாத தாஸீன் நத்வியின் ஆக்கங்கள் மிக விரைவில் நூலுருப்படுத்தப்பட வேண்டும். அத்தோடு அவை இலக்கியத் திறனாய்வுக்கும் உட்படுத்தப்படவேண்டும் என்பது எனது மிகப் பெரும் எதிர்பார்ப்பு ஆகும்.
Previous Post Next Post